Jan Wetzlar (75) draagt Het Scheepvaartmuseum al meer dan vijfentwintig jaar een warm hart toe. Hij werd in 1988 lid van de Vereeniging Nederlandsch Historisch Scheepvaart Museum. Zijn passie voor het water en schepen ontstond bij de aanschaf van een prachtig voormalig Rijkswaterstaatvaartuig.
25 jaar liefde voor Het Scheepvaartmuseum
tijd en liefde in 'de Zuidmeep'
Het was een oudje uit 1939 van zestien meter, dat vroeg om de nodige aandacht. Jan bleek een handige klusser en stopte drieëntwintig jaar lang een hoop tijd en liefde in de Zuidmeep, die zijn naam te danken had aan de slenken op de Waddenzee. Hij koestert de herinneringen aan de tijd die hij en zijn gezin zomers doorbrachten op het schip. "Lid worden van de Vereeniging was voor mij als bootjesliefhebber een leuke en logische keus".
interessante activiteiten voor leden
"Na al die jaren kom ik nog elke keer met plezier naar de evenementen die worden georganiseerd voor de Vereeniging. Ik hoor mooie verhalen en leer nieuwe dingen. Het gaat altijd over een interessant onderwerp". Zo nam Jan zijn goede vriend Guus mee op een vaartocht met stoomschip Christiaan Brunings. Ze hadden een prachtige dag, waarna zijn vriend besloot om ook lid te worden. Jan benadrukt dat dit zo leuk is aan het lidmaatschap: "Door anderen mee te mogen nemen, kan je meer mensen enthousiasmeren voor het museum en de interessante uitjes."
toetreding tot de Fellowship-kring
Sinds een jaar heeft Jan zijn Vriend-lidmaatschap uitgebreid naar een Begunstiger-lidmaatschap door toe te treden tot de Fellowship-kring. Met zijn donatie wordt het Fellowship-programma ondersteund, waarin onderzoekers onder leiding van Joost Schokkenbroek de kans krijgen maritiem erfgoed te bestuderen. Jan vertelt: "Ik vind het erg mooi om te zien dat het museum jonge onderzoekers de kans geeft om zichzelf te ontwikkelen. Zo blijft kennis van vroeger bestaan en ontwikkelen we nieuw talent. Dat deze geef-constructie ook fiscaal voordelig is, is een extra stimulans".
Italiaanse zon
Jan is inmiddels met pensioen en zodra hier de zomerzon verdwijnt, vertrekt hij naar zijn tweede huis in Italië waar hij de olijfoogst van dat seizoen bekijkt. Jan noemt het een hobby, maar de olijfolie die van zijn grond komt is de lekkerste die je ooit zal proeven. De eerste persing komt terecht in flessen die handgeschreven etiketten krijgen. Een heerlijk cadeautje waar elk jaar naar wordt uitgekeken door zijn vrienden – en inmiddels ook door zijn collega's! Pensioen of niet, Jan kan nog steeds niet goed stilzitten. Dus werkt hij sinds kort als vrijwilliger bij Het Scheepvaartmuseum op de afdeling Collectievorming & Onderzoek aan het digitaliseren van de fotocollectie. Een mooie taak waar hij graag tijd voor vrij maakt. Ja, vrij maakt, want inmiddels heeft hij ook weer een nieuwe boot, en zoals bekend: een boot vraagt altijd meer aandacht dan zelfs de vrouw des huizes…