Het gaat goed met mij. Ik woon nog in Banda en ik ben moeder geworden. Dus ik zorg nu fulltime voor mijn gezin. Ik ben Jezus zo dankbaar voor de geboorte van mijn dochter, want het ging niet vanzelfsprekend. Toen ik 3 maanden zwanger was, was ik gevallen toen ik water uit de put aan het halen was. Ik moest 3 dagen in het ziekenhuis blijven. Dat was een zware tijd, ik gaf me over en hoopte op een wonder van Jezus. Eindelijk mocht ik naar huis.
Tijdens de zwangerschap deed ik zo voorzichtig en bad ik naar God dat mijn baby sterk bleef. De bevalling was zo pijnlijk en ik bleef twee dagen in het ziekenhuis. Maar gelukkig zijn mijn baby en ik allebei gezond eruit gekomen. Mijn baby is op zondag geboren en ze heet Fergita Elshifra Ginzel wat betekent: waterbaby waar ik de kracht vandaan haal.
Mijn man ontmoette ik voor de eerste keer in een oude kerk op Banda Neira. Hij keek me lang aan, ik vond het verschrikkelijk. Hij bleef laten zien aan mij dat hij van me hield. Hij heeft mij ten huwelijk gevraagd in diezelfde kerk. Mijn hart smolt. Hij is mijn eerste (en mijn laatste) liefde geworden. Hij is zo lief, en ook al is hij 10 jaar ouder dan ik, ik geloof dat God hem heeft gestuurd voor mij. Van irritatie tot liefde, dat is mijn verhaal.
Ik ben er trots op dat ik deel uit mocht maken van het project. Ik vond de periode heel bijzonder. Dank Isabella dat je mooie bijzondere foto’s van mij hebt vastgelegd. Mijn favoriete foto is de foto waar ik vrolijk aan het springen was met de groene palabomen als achtergrond. I love Isabelle.
Nabila in het nootmuskaatbos achter haar ouderijk huis op Pulau Ai (Nabila’s favoriete foto van haarzelf).